Od wprowadzenia powszechnej i obowiązkowej edukacji szkolnej upłynęło już wiele lat. Na przestrzeni tego czasu przeprowadzono mnóstwo reform w szkolnictwie, kilkakrotnie zmieniano liczbę lat nauczania w poszczególnych rodzajach szkół, likwidowano placówki, otwierano nowe, słowem, nauczanie też dotknęła „rewolucja”. Jedno, co dotychczas nie uległo zmianie, to stopniowanie wykształcenia. Najpierw zalicza się szkołę podstawową, następnie szkołę średnią lub zawodową (szkołą zawodową może być zarówno technikum jak i zawodówka – różnicą jest ilość semestrów i egzamin maturalny, którego w zawodówkach się nie zdaje), i wreszcie studia wyższe. Taki schemat edukacji szkolnej obowiązywał w zasadzie od zawsze i tak jest nadal.
Istnieją różne typy szkół, a mianowicie publiczne i niepubliczne. W kwestii prawnej, szkoły niepubliczne różnią się tym od szkół publicznych, że finansowane są przez samych uczniów, a raczej ich rodziców, oraz przez sponsorów czy fundatorów. W praktyce, te różnice są bardziej rozbudowane.
Szkoły niepubliczne, na przykład niepubliczna szkoła podstawowa Warszawa Ursynów, pobierają czesne w wysokości określonej przez zarząd szkoły. Zasady terminu wpłaty czesnego, również zależy od ustaleń władz danej szkoły.
Szkoły prywatne przyjmują mniej uczniów niż szkoły państwowe, ponieważ zazwyczaj mają ograniczone możliwości. Tak więc klasy są zdecydowanie mniej liczne, program nauczania jest bardziej rozbudowany, wprowadzane są dodatkowe zajęcia, często indywidualne, szkoły bywają dwujęzyczne. Korzyści wynikające z takich placówek są dość duże; dzieci więcej się nauczą, ponieważ nauczyciel może każdemu uczniowi poświęcić trochę czasu ze względu na mniejszą liczebność klas, dzieci są bardziej zintegrowane ze sobą, ze względu na dodatkowe zajęcia a lekcje prowadzone w dwóch językach (w klasach dwujęzycznych) pozwalają na lepsze przyswojenie wybranego obcego języka.
Szkoły niepubliczne to dobra alternatywa dla szkolnictwa ogólnego.
