„Wygnanie z raju” jest jednym z XVI wiecznych fresków, które namalował Michał Anioł w Kaplicy Sykstyńskiej.Tematem przewodnim stały się dwie sceny biblijne. Popełnienie przez Adama i Ewy grzechu pierworodnego i wygnanie ich z Raju.
Całość została skomponowana zgodnie z zasadą symetrii oraz kontrastu. Z jednej strony widzimy postacie oddzielone od drugiej części malowidła za pomocą sylwetki drzewa. Stanowi ono centralny motyw na tej części fresku. Posiada ono rozłożyste konary i jest pokryte gęstym, listowiem w kolorze zieleni, ma szary spękany pień. Na tym drzewie artysta przedstawił węża, który przedstawiony został w sposób symboliczny. Jest nim postać z tułowiem oraz głową kobiety, która ma ze zwiewno-jasno-złociste włosy. Resztę ciała stanowi ciało węża. Kusi on swoją urodą do grzechu. Po lewej stronie autor przedstawił scenę na której widać jak Adam i Ewa spożywają owoc pochodzący z zakazanego drzewa popełniając w ten sposób grzech pierworodny.
Postacie mężczyzny oraz przebywającej z nim kobiety są wspaniale zbudowane i są nagie. Adam wyglądem przypomina atletę i ma postawę sportową. Michał Anioł namalował go z profilu, ciężar ciała oparty jest na jednej nodze, która wysunięta jest do przodu. Umięśnioną rękę mężczyzna trzyma na gałęzi drzewa. Równie dobrze zarysowane jest jego biodro. Postać Ewy przedstawiona została w pozycji leżącej. Oparta jest jedna ręką o podłoże, natomiast drugą sięga leniwie po owoc, który podaje jej wąż.
Z drugiej strony drzewa widzimy postać anioła, który ubrany jest w czerwoną szatę. Wygania on parę z Raju. Jest to kara za niedotrzymanie zakazu i zerwanie zakazanego owocu. Postacie są skulone a na twarzy maluje się smutek. Są oni skruszeni i przestraszeni, wiedzą bowiem, że po złamaniu zakazu muszą opuścić Raj.
Krajobraz Edenu, który został przedstawiony jest bardzo ubogi, została namalowana jedynie skała, drzewo oraz trawa, a całość kompozycji utrzymana jest w stonowanych barwach.
